Ik zit dus sinds kort op naailes, maar
probeer zo nu en dan al eens zelf wat ineen te prutsen.
Het idee en de duidelijke uitleg kwamen van bij "maar niet van grijs"
en ik zag hierin wel een haalbaar projectje.
Ik ging dus aan de slag met een te kort geworden t-shirt en wat Ikeastof
(we doen nog niet te zot met dure stoffen als het op prototypes aankomt)
Het lukte wonderwel redelijk!!
Hoewel een geoefend oog natuurlijk ziet dat het biais niet overal gelijk is gestikt, dat het begin en het einde ervan ook maar op zijn madmoiselles is gedaan en dat de applicatie ook wat netter kon.
Ik zou daarover kunnen in de put zitten, ik zou kunnen herbeginnen, ik zou de boel in de vuilbak kunnen keilen,... maar nee: ik ben blij met het beginnersresultaat en
wat belangrijker is:
De Dochter is ooooook zééééér blij
met haar origineel, met liefde gemaakt, speciaal voor haar zijnde jurkje!!!
Het werd prompt gebombardeerd tot "haar lievelings" :-)
En zie, dat is waarvoor een moeder het doet: de lach van haar kind!!
Gelukkig is een kinderhand gauw gevuld! (of zijn we weer te streng voor onszelf)
Morgen: flockfoliegepruts.
:) herken dat helemaal, dat je van dichtbij alle minpuntjes van je eigen werk ziet, maar als er dan een stralend meisje in rondloopt, valt het ook allemaal best wel mee. Zo op de foto ziet je jurkje er ook superleuk uit! Vrolijk stofje ook, nice :)
BeantwoordenVerwijderenHij is prachtig! Niet te kritisch voor jezelf, voor een eerste x is hij perfect en oefening baart kunst! Je mag hem je dochter met trots aan doen! Liefs MiM
BeantwoordenVerwijderenIk vind hem geweldig!!! Echt wel!!! Wat een leuke vinding he?
BeantwoordenVerwijderenLiefs
Ik heb deze post op een of andere manier gemist, dus zie nu pas je jurkje! Hij is superleuk geworden!!!!
BeantwoordenVerwijderenDank jullie wel!!
BeantwoordenVerwijderenwat een leuke blog ! en dit vind ik een super schattig kleedje !
BeantwoordenVerwijderen